Mijn naam, mijn ongeluk

Mijn naam zou verantwoordelijk zijn voor al het ongeluk in mijn leven. Klinkt onmogelijk? Toch is het waar. Het begint allemaal met mijn achternaam, hierdoor zou ik tot 3 keer toe meer kans hebben op zweren. Toen ik dit voor het eerst las, was dit een werkelijke openbaring. Dit zou eindelijk verklaren waarom ik al heel mijn leven geteisterd wordt met de meest verschrikkelijke zweren op mijn hele lichaam…
Ook zou ik veel korter leven dan jullie, dit is natuurlijk wetenschappelijk makkelijk te verklaren door de positie van de eerste letter van mijn achternaam. Hoe later je letter in het alfabet voorkomt hoe sneller je sterft, logisch toch? Dit wordt nog eens erger wanneer je mijn initialen bekijkt. Mijn initialen vormen namelijk L.S. In het Engels vormt dit het woord Liberals. Weet je wie ook een liberaal was? John Locke en die heeft ook niet lang geleefd.
Wanneer ik op dit moment verder wou schrijven realiseerde ik me dat mijn naam tot nu toe alleen nog maar geassocieerd is met negatieve eigenschappen. Er zou toch iets positiefs moeten zijn aan mijn naam. Nadat ik uiteindelijk de lange teksten in mijn bronnenboek gelezen heb, ben ik tot de conclusie gekomen dat het allemaal negatief is.
Dit geldt ook voor mijn schoolresultaten! Men zou logischerwijze kunnen denken dat dit komt door te weinig leren, moeilijke leerstof of onmogelijke leerkrachten. Dit is compleet waar én wordt nog eens beïnvloed door mijn achterlijke achternaam.
Met de dood, ziektes en slechte resultaten in mijn achterhoofd sluit ik deze blogpost af. Ik hoop dat jullie ervan genoten hebben.

Lander Standaert

De betekenis achter mijn naam

 Ik zal mezelf even voorstellen: ik ben Hanne, 16 jaar en ik zit in het vijfde middelbaar. Is het je opgevallen? Het eerste wat mensen zeggen als ze zichzelf moeten voorstellen is heel vaak hun naam. Een naam zegt namelijk heel veel over je persoonlijkheid. Hier is wat mijn naam zegt over mij. 
Mijn naam wordt geassocieerd met warmte, volgens een onderzoek vinden mensen kortere voornamen namelijk warmer klinken dan langere. Ik ben dus een warm persoon! Mijn naam komt ook redelijk vaak voor en het is een gewone naam. Wist je dat mensen met gewone, vaak voorkomende namen vaker worden gekozen bij een sollicitatie dan mensen die een specialere voornaam hebben? Oneerlijk, toch? Het blijkt ook zo te zijn dat mensen in een tekst vaak woorden gebruiken waar de letters van hun naam in voorkomen! Zin om het te testen? Tel dan even hoeveel keer de letters H, A, N en E voorkomen in dit tekstje! Redelijk veel? Dan zal de stelling wel kloppen, zeker? 

Voilà, nu weten jullie toch al iets meer over mij, en ik heb mij niet eens voorgesteld!

door Hanne De Lathauwer

Wacht eens even...

Toen ik klein was, was Kerstmis zo veel groter dan nu. Thuis was de jacht op een kerstboom een hele gebeurtenis. Kerstballen werden opnieuw bewonderd. De lelijke moesten achterin, de favorieten kregen een prominente plaats en werden behandeld als kristallen kostbaarheden. De kerststal werd meticuleus gezet. Je mocht er niet aan denken dat de gezichten van Kaspar, Balthasar of Melchior niet tegelijk zichtbaar waren èn naar de kribbe gedraaid stonden, of dat het sneeuwdeken in watten bovenop de stal vlekken vertoonde omdat het doorheen de jaren zo vaak gebruikt, gescheurd, opgerold en opgeborgen was.

Op school was de voorbereiding ook heel ernstig. De week voordat de advent begon, maakten we met de juf een adventskrans. Elke ochtend tijdens de advent gingen de lichten heel even uit, werd de klas in een donkere cocon gegoten, en gingen er één, twee, drie, en in sommige jaren zelfs vier kaarsjes aan terwijl we met ingetogen overgave “het is weer zover, het is weer advent” zongen. Misschien ging de essentie van de zaak wel nog wat aan ons voorbij, maar het voelde toch als thuiskomen. Het klonk naar verbondenheid, het rook zoals alleen groen kan ruiken.

Dat is nu wel even anders. Vanaf het eerste middelbaar is de aanloop naar Kerstmis bij velen gewoon een aanloop naar het einde van het semester of naar “de feesten”, wordt de focus gelegd op proefwerken, moeten de kerstinkopen gedaan worden terwijl het net zo druk is op de baan, worden lijsten van traiteurs met elkaar vergeleken, wordt er gezucht en gepuft over hoe we allemaal blij zullen zijn als die hele hectische periode weer achter ons ligt en maken we ons al zorgen over de indigestie die komen zal.

Wat is er gebeurd? Hoe zijn we zo erg op een zijspoor geraakt? Bij de gelukkigen onder ons is het adventsgevoel in de kindertijd geplant. Volgens de Germanen wordt na een donkere periode vanaf 22 december weer plaats gemaakt voor de zon, voor nieuw leven. Volgens christenen wordt op 25 december een kind geboren dat het licht van de wereld is. In beide tradities is de periode daarvoor een heel donkere periode. Die duisternis voelen de meesten onder ons wèl. En als we nu dat zaadje van in onze kindertijd weer voeden? Maken we dan wel voldoende tijd om bewust te wachten? Op Christus, op de zonnewende, of op nieuw leven?

Examens

De examens komen eraan! 

Zowel voor de leerlingen als voor de leerkrachten staat een lastige periode voor de deur. De ene moet hard studeren, terwijl de andere zich in het zweet moet werken om alle examens op tijd te verbeteren. Even hard werken en daarna kunnen we genieten van een welverdiende vakantie. Een vakantie met pakjes onder de kerstboom en nieuwjaarswensen die in het rond vliegen. Maar voor we daarvan kunnen genieten, moeten we nog even doorzetten. 

We wensen alvast iedereen succes met de examens!

Phebe Verstraeten 

6ECM1